Często z podziwieniem rozważałem naturę Alcybiadesa, iż tak łacno umiał się przedzierżgać w tak odmienny obyczaj, bez uszczerbku dla zdrowia: to przewyższając wspaniałość i przepych perski, to znów surowość i wstrzemięźliwość Lakończyków; równie powściągliwy w Sparcie, jak rozwiązły w Jonii.
Czytaj więcejOlbrzymi, muskularny. Jeżeliby się kłócili, to przynajmniej o to, co zasługuje na kłótnię i dąży do rozstrzygnienia, co stanowi materyał i co stanowi wykwit tej sztuki, w której usługach wszyscy trawią życie. W ten sposób obeszli całą arenę. Jakież to umiejętności Własna wyobraźnia. W tych warunkach żołnierz przyuczał się tylko do swawoli i uciskania spokojnych mieszkańców województwa. — Czyś ranny… A twój piękny koń — To mówiąc prowadziła go do wózka i wsadziła go podtrzymując pod ramię.
frytkownica przemysłowa - — Jak ci się podoba — odpowiedziała już zupełnie spokojnie.
Szczerze i głęboko żałuje go literatura polska, którą wywyższył, rozsławił po ziemi i bezcennemi klejnotami ozdobił. Człowiek, który sam sobie stawia żądanie, jest niedosięgalny dla tragedii. — Dzielny człowiek — Cudów dokazał: za trzydzieści rubli nakupił moc wielką piłek, pierników, owoców, lalek, obrazków, krzyżyków — biegał ze mną po Ordynackiej, po Sewerynowie — targował się — kłócił — dwa dni stracił na bieganinie, a sam ma przecież roboty co niemiara. Nie wołają mnie ku temu i ja się też nie zabiegam. Jestem człowiek trzeźwy i umiem liczyć się z rzeczywistością. Wieść o liście zapowiednim szybko się rozleciała po całym zaścianku.
— Milczeć — bo do dziennika zapiszę Olbrzym wtłoczył się do ławki, głowę wsunął między ramiona — rożkiem chustki oczy ociera. — Jak Zochę chrzcili, a ksiądz się nad nią pochylił, to go mało za nos nie złapała. Tak samo czuję się niepewny co do samego siebie. — Tak, młodzieńcze, odbyłem całą kampanię w 1815. Tak jak śpiący budzi się pod magnetycznym wpływem utkwionego w nim spojrzenia, tak samo niekiedy drzemiące jeszcze niebezpieczeństwo budzi się skutkiem zwrócenia nań uwagi i raptownie spada na zagrożoną ofiarę, zanim ta zdoła przed nim uciec. Przyległe łąki upstrzyły się namiotami pospolitego ruszenia.
Wtedy on w oczach niewiast był zachwycający. Jakoż zginęło mnóstwo. — Tu trzeba czego innego” „Czego” — pytał Kmicic. Wszystkie dni idą ku śmierci, ostatni jej dochodzi”. Owszem, jest widoczne, że z tej poczwarki nigdy już motyl piękny nie wyfrunie. — Postaw dwojaki i chodź. Jego synowie, wśród nich Eliezer, także pracowali w polu. — Nie uwierzysz — rzekł — jak to ożywia i orzeźwia. Mój gość przemawiał, więc nie był sam. Dlatego, powiadają mędrcy, aby we właściwy sposób osądzić człowieka, trzeba głównie śledzić jego zwyczajne postępki i podpatrzyć go w codziennym trybie. — Ja — ozwał się nagle pan Topór Grylewski, towarzysz lekkiego znaku imienia prymasa.
Nazajutrz hrabianka odebrała dwa listy: jeden od Pełskiego, drugi od Szwarca. Podczas gdy na obu półkulach, od wielu lat, toczono o regulację urodzeń zacięte boje, u nas było o niej zupełnie głucho. Podeszli do opuszczonych bram miasta. Pobiliśmy na głowę wielu królów i zdobyliśmy wiele dużych i małych miast. Henryk Sienkiewicz Potop 451 — Bogusławie Bogusławie — powtarzał książę, chodząc po tykocińskich komnatach — jeśli brata nie chcesz ratować, to ratuj przynajmniej Radziwiłła… Wreszcie, w ostatniej rozpaczy, postanowił książę Radziwiłł uczynić krok, na który srodze oburzała się jego duma; to jest błagać o ratunek księcia Michała z Nieświeża. Do ciemnego pokoju wprowadzili chłopca i dziewczynę. On wyłożył to do Kartagińczyków, którzy go przewyższali w potędze; i mając z nimi sprawę, nieraz z umysłu psował swe zwycięstwo i hamował je, aby nie podpaść słowom wyroczni. — O, Boże, Boże możeby jeszcze kogo zawołać — wybuchnęła ze łzami hrabianka. Pytał też za każdym razem, czy jej czego nie trzeba, czy kolaska wygodna i czy zbyt szybka jazda nie nuży. Ale mnie widzi się życie w innej postaci; znajduję je i cennym, i miłym, ba nawet w ostatnim jego spadku, w który popadam. Gdybyś mnie nie zobaczył takim, jakim w tej chwili jestem, tobym nie był tym, kim jestem. zniesienie współwłasności wzór umowy
Jeżeli więc Miłosz swoje zetknięcie z rzeczywistością rozpoczyna: Pośrodku zmilitaryzowanego kraju, w mieście, którego ulicami Przeciągały krzyki nacjonalistycznych pochodów Opowieść — a kończy wnioskiem brzmiącym: Najpiękniejsze ciała są jak szkło przeźroczyste, Najsilniejsze płomienie jak woda, zmywająca zmęczone nogi podróżnych, Najzieleńsze drzewa jak ołów rozkwitły w środku nocy.
Prawie że nagi był, bo miał na sobie ubranie z zgrzebnego płótna, całe w szmatach i dziurach, że wszędy ciało wyglądało. Nazajutrz rano jeszcze słońca nie było na niebie, a już pałuba zaprzężona stała gotowa, konie parskały żwawo, jakby na dobrą wróżbę i grzebały ziemię kopytami, tak im przybyło ochoty i gorąca po dwuniedzielnym obroku. Przy terlicy Azjowej znalazła muszkiet, róg z prochem, worek z kulami i worek z siemieniem konopnym, które Tatar miał zwyczaj gryźć ustawicznie. Zaleca się ojcom rodziny, aby ubytkiem tym obciążyli każde z dzieci w sposób możliwie najsprawiedliwszy. Czy słyszysz, jak ten krzyż, nadzieja milionów, rozbija się o gwiazdy, łamie się, pęka, rozlatuje w kawałki, a coraz niżej i niżej — aż tuman wielki powstał z jego odłamków. Kto się znajdzie w Świątyni, niechaj skieruje serce ku Najświętszemu w niej miejscu.