Wiek niewinności Tym sposobem owocuje u Harasymowicza ustawiczną niespodzianką utracone dzieciństwo poezji.
Czytaj więcejW Księżopolczyku, niestety, nic tego przetworzenia się nie zapowiada.
rękawice rzeźnicze - Elisza na dźwięk tych słów rozpłakał się i zaraz umarł.
Najczęściej ucieczka przed innym złem popycha nas ku temu; ba, niekiedy ucieczka przed śmiercią sprawia, iż się w nią rzucamy: Hic, rogo, non furor est, ne moriare, mori jako ci, którzy, z obawy przed przepaścią, rzucają się w nią sami: Multos in summa pericula misit Venturi timor ipse mali: fortissimus ille est, Qui promptus metuenda pati, si cominus instent, Et differe potest. Zdarza się, że notatka dziennikarska ujmuje pewną sprawę lepiej od uczonych wywodów: „PPSowcy, socjaldemokraci, zwolennicy odrębnej żydowskiej partii socjalistycznej, syjoniści, ludowcy, narodowi demokraci, sodalisi, ugodowcy, elsy, odrodzeńcy, towiańczycy, nastrojowcy, dekadenci, czciciele absolutu piękna, fetyszyści czystej sztuki itd. ANIELA Czy tak GUSTAW Wyznaję. Mimowolny dreszcz przebiegł ciało, włosy stanęły na głowie, cofnąłem się za drzwi jak popchnięty. W swoim czasie pozywał on nawet obu naraz Wilków w pole, na kopie albo na długie miecze, ci wszelako nie chcieli stawać z duchownym, w sądzie zaś nie mogli nic wskórać. — Złoty garnek. Byłem ci już, panie ojcze, zupełnie obcy. Z porządku rzeczy reszta świata poczęła mnie coraz bardziej nudzić. Za zły język. Powiada Bóg do Mojżesza: — Mojżeszu, zamknij oczy I Mojżesz zamyka oczy. — Kollekcyja tych koszy, gdyby baron chciał z nich zrobić wystawę, byłaby bardzo zajmującą; były tam bowiem i koszyki z mitrami i szlacheckie i mieszczańskiemi rączkami plecione a nawet jeden koszyk izraelskiego pochodzenia, gdyż pan baron był zasad demokratycznych, postępowych i różnica stanów wcale go nie odstraszała od posagów.
— Należy — powiedział — postawić na stole dwie miski.
Przyjęto na przyszłość dawny alfabet zwany monaca, który, iżby go nie odgadli niepowołani — zmienia porządek liter i daje im dowolne liczby: A na przykład numer 10; B numer 3; to znaczy, że trzy kolejne migania lampy znaczą B, dziesięć kolejnych migań A itd. Szteinbok był jeszcze daleko, ale margrabia badeński, idąc spiesznymi pochodami, mógł wkrótce nadejść i zmienić całą postać rzeczy pod Sandomierzem. Bo oto twórczość Sieroszewskiego w ostatnim wydaniu Współczesnej literatury polskiej doprowadzona została z konieczności aż do Beniowskiego 1917, Reymonta do tomu Za frontem 1919, po czym następuje ocena naturalizmu, przyznająca mu jedynie znaczenie podnóżka rozwojowego, z jakiego się rozwinie Młoda Polska, po czym następuje rok 1890, reakcja przeciw naturalizmowi, opowieść, że „po roku 1890 w całej Europie ku schyłkowi mają się dni pozytywizmu i naturalizmu”, z czego dopiero o księgę później wykluje się prawdziwa Młoda Polska. Szwajcar, któremu frank podbił serce dla Wokulskiego, zaprowadził go aż do drzwi apartamentów baronowej z uśmiechem życząc przyjemnej zabawy. Wreszcie wracają, z wolna skacząc przez zagony, Spuściły uszy, tulą do brzucha ogony I przybiegłszy, ze wstydu nie śmieją wznieść oczu, I zamiast iść do panów, stały na uboczu. Ale Smok nie pozwolił się powstrzymać. Maszko sprowadził wszystkich swych znajomych o rozgłośnych nazwiskach, ze szkłami na oczach i z rozdzielonemi na dwie połowy głowami, po większej części bardzo młodych i przeważnie niezbyt lotnych. W kuźni był, wpośród miechów, z ciężkim w ręku młotem, Cały pracą zajęty, słonym płynął potem. Spod szubienicy wszedł do Panteonu. Może będę je mógł jeszcze na innym miejscu pomieścić. Tyle samokrytycznego wspomnienia.
Połaniecki zaczął się śmiać. — To nic: może pan Jan ze mną spać… I jak pan nie ma pieniędzy, to można wziąć na wypłat, po pół rubla na tydzień. — I waćpanna myślisz, że jak zechcemy uciekać, to oni nie przeszkodzą — Pójdą z nami… — odrzekła, wyciągając główkę i mrużąc oczy, Anusia. I zwróciwszy się do chłopca, oświadczył: — Wiesz co, lepiej będzie, jak podzielimy owoce drogą losowania. Ta odpowiada mu pytaniem na pytanie: — A co będziesz robił, jak cię zdejmą ze stanowiska — Świat na ten temat tak powiada: „Warto choć przez jeden dzień pić z drogiego kielicha, gdyż następnego dnia kielich ten może się rozbić na kawałki”. Dlatego to zwyciężali wszyscy zbrojni prorocy, a upadali nieuzbrojeni; albowiem do powyższych przyczyn idzie także zmienność umysłów ludzkich w rachubę, którym łatwo co wmówić, ale bardzo trudno ich przy tym utrzymać. A jeden pan pływał na stojąco i udawał, że gruntuje. Oto dziewięć listów, które pisała do mnie Sanseverina w różnych okolicznościach. Chodziło mu najbardziej o Ateńczyków, których się bał. Że tak jest w istocie, oto przykład: ujrzawszy, że Portugalczycy, którzy sprzymierzyli się z ich nieprzyjaciółmi, posługują się przeciw nim innym rodzajem śmierci jeśli ich dostali w niewolę, a mianowicie zakopują do pasa i strzelają do wystającego ciała gęsto z łuków, a potem wieszają, powzięli sami myśl, iż ci ludzie z drugiego świata jako iż posiadali znajomość wielu występków w ich okolicy i zdawali się większymi od nich mistrzami we wszelakim złoczyństwie nie bez kozery zażywają tego rodzaju zemsty i że musi być on jeszcze bardziej piekący niż ich własny: za czym niechali dawnego obrządku, aby naśladować ten nowy. Inni poczęli się cofać przed wściekłością męża, ale żaden nie usłuchał komendy. gruba kora do ogrodu
— Dziękuję waści — rzekła pospiesznie cichym głosem, w którym przebijał się śmiertelny niepokój.
I leży. A tak myśląc, podnosił oczy ku górze i mówił: „Panie, kazałeś mi podbić ten gród, który panuje światu, więcem go podbił. Ach jaki złośliwiec… Teraz nie wiem, co mam pisać; z góry jestem przeświadczona, że wszystko, co napiszę, będzie sztywne, urzędowe, niemiłe… Wobec tego, będę się starała streścić uzupełnienie mojego poprzedniego listu: Wiek, wygląd zewnętrzny jest już panu znany z „urzędowej oferty”. Na myśl o tym śmiać mi się chce, mój drogi, boć przecie nawet i Paweł z Tarsu mówił mi, że dla Chrystusa trzeba się wyrzec różanych wieńców, uczt i rozkoszy. CHÓR Co znaczy to proroctwo, rozum mój nie zgadnie… O tamtym mówią wszyscy, znam ci je dokładnie. — Miłościwy panie… Czym ja na tyle łaski zasłużył — Więcej niż niejeden, który myśli, że ma do niej prawo.